Η «πρώιμη ήβη», είναι μία κατάσταση κατά την οποία παρουσιάζεται μία πρόωρη έναρξη, της σεξουαλικής ωρίμανσης του παιδιού, που εκδηλώνεται με την ανάπτυξη των δευτερογενών χαρακτηριστικών του φύλου, όπως είναι η αύξηση των γονάδων (όρχεις, ωοθήκες) και της τριχοφυΐας.

 Η πρώιμη «ήβη», αποτελεί μία φυσιολογική μετάβαση από την παιδική ζωή στην ενήλικη και χαρακτηρίζεται από ενδοκρινολογικές, μορφολογικές και ψυχικές αλλαγές.

Στους προδιαθεσικούς παράγοντες συμπεριλαμβάνονται:

• ο αυξημένος δείκτης μάζας σώματος – παχυσαρκία,
• τα αυξημένα επίπεδα «λεπτίνης» (ορμόνη που βρίσκεται στο λίπος), δίνουν σήμα στον εγκέφαλο για την πρώιμη εκκίνηση της ήβης.
• τα φυτοοιστρογόνα και εξωγενείς χημικές ουσίες που βρίσκονται κυρίως σε τροφές φυτικής προέλευσης.
• ψυχοκοινωνικοί παράγοντες (ερεθίσματα και οι εικόνες από την οικογένεια, την κοινωνία, την τηλεόραση και το ευρύτερο περιβάλλον του παιδιού).
• το οικογενειακό ιστορικό πρώιμης ήβης.

Οι ηλικίες:

• η μέση ηλικία που ξεκινά η εφηβεία (ήβη) είναι τα 10 (8-13)  χρόνια για τα κορίτσια και
• τα 11 (9-14)  χρόνια για τα αγόρια.

Οι πλέον συνήθεις αλλαγές που παρατηρούνται σε ένα παιδί είναι:

Κορίτσια:

• πρόωρη ανάπτυξη μαστών   
• τρίχωση στο εφήβαιο και τις μασχάλες
• έμμηνος ρύση

Αγόρια:

• πρόωρη ανάπτυξη (αύξηση) πέους και όρχεων
• τρίχωση στο εφήβαιο και τις μασχάλες
• τριχοφυΐα στο πρόσωπο

Άλλα χαρακτηριστικά της πρώιμης ήβης περιλαμβάνουν:

• κατήφεια, που συνδέεται με ορμονικές αλλαγές
• αυξημένη επιθετικότητα
• απότομη αύξηση του ύψους σε σχέση με τους συνομηλίκους

Πως επηρεάζεται ψυχολογικά ένα παιδί…

Η πρώιμη ήβη αλλάζει το σώμα ενός παιδιού πολύ πιο γρήγορα από τους συνομήλικούς του. Το παιδί καταλαβαίνει ότι η εμφάνισή του είναι διαφορετική από των συνομηλίκων του και σε συνδυασμό με τις αλλαγές στις ορμόνες που προκαλούν συχνές αλλαγές της διάθεσης, μπορεί να κάνουν ένα παιδί να μην νιώθει άνετα με όλες αυτές τις αλλαγές. Το παιδί χρειάζεται βοήθεια για να αντιμετωπίσει τα πιθανά σχόλια των συμμαθητών και φίλων του και να προσαρμοστεί με ηρεμία στη νέα κατάσταση και θεραπεία.

Η θεραπεία που καθορίζεται από ειδικό γιατρό σκοπό έχει 

α) να αποφευχθεί ένα χαμηλό/υψηλό τελικό ανάστημα και

 β) να διακοπεί ή και να αναστραφεί η σεξουαλική ωρίμανση, ώστε να αποφευχθούν ψυχοκοινωνικά προβλήματα από την πολύ νωρίς εμφάνιση της εμμήνου ρύσεως.

Ανάλογα με τη διάγνωση, υπάρχουν δυο πιθανές θεραπευτικές επιλογές:

• θεραπευτική αντιμετώπιση και
• φαρμακευτική μείωση των υψηλών επιπέδων των ορμονών του φύλου, ώστε να διακοπεί η συνέχιση της σεξουαλικής ωρίμανσης. Τέλος, και η συμπεριφορά σταδιακά επανέρχεται στα πρότυπα της ηλικίας του παιδιού.

πηγή:paidiatriko.gr