Σε περίπου 2 μέρες αυτή η τόσο περίεργη φετινή σχολική χρονιά για τα έτη 2019-2020 ολοκληρώνεται, τουλάχιστον για ένα μεγάλο μέρος της υποχρεωτικής εκπαίδευσης, και λίγες μέρες αργότερα και για τους υπόλοιπους μαθητές-φοιτητές.
Τι κρατάμε από όλη αυτή την περίεργη εμπειρία για εμάς τους γονείς αλλά κυρίως για τα παιδιά-μαθητές μας;
Παρακάτω θέλω να μοιραστώ μαζί σας όλα όσα διδάκτικα αυτούς τους 3 μήνες και τις 20 ημέρες που καθόρισαν ίσως την εκπαιδευτική και κοινωνική ζωή της οικογένειάς μου.
1. Αυτορρύθμιση μαθητή:
Η τάξη ξαφνικά μεταφέρθηκε στο σπίτι αλλά οι μαθητές κατάφεραν και δημιούργησαν το νέο τους καθημερινό πρόγραμμα προκειμένου να ανταποκριθούν στα νέα τους δεδομένα. Έμαθαν να στηρίζονται στις δικές τους δυνάμεις, να αυτοαξιολογούνται, να λειτουργούν αυτόνομα, ως ερευνητές που προσπαθούν να ανταποκριθούν στα νέα τους σχολικά καθήκοντα.
Επικουρικός ήταν ο επιφορτισμένος ρόλος των γονέων με βάση του την οργανωτική δομή και τη διαχειριστική υποστήριξη.
Τι κρατάμε:
Τα παιδιά έμαθαν να αντιμετωπίζουν με θετικό πρόσημο τα προβλήματα που προκύπτουν και ακόμα περισσότερο να μπορούν με μέτρο και όριο σε συμφωνία με τους γονείς τους και όχι με διαπληκτισμούς να πλοηγούνται σε αχαρτογράφητα νερά.
Αυτό που χρειάστηκαν οι μαθητές-παιδιά ήταν και είναι η μέγιστη δυνατή ενθάρρυνσή τους.
2.Digital education for all:
Ακράδαντα υποστηρίζω πως η τεχνολογία δε μπορεί να σώσει μια κακή διδασκαλία δια ζώσης συνήθως την κάνει χειρότερη.
Προειδοποιήσεις στους υπευθύνους και αρμόδιους φορείς προκειμένου το ψηφιακό χάσμα, εξαιτίας ενός μεγάλου ποσοστού γονέων και μαθητών που υστερούν, για διάφορους λόγους, των βασικών δεξιοτήτων πληροφορικής και τεχνολογίας, να μη μεταφραστεί σε γνωστικό/μαθησιακό χάσμα.
Επειδή, η digital education ήρθε για να μείνει και να μπολιάσει τα παιδιά μας με όλα τα θετικά, χρειάζεται να εστιάσουμε σε αυτό και πρέπει να προσέξουμε εκπαιδευτικοί και γονείς ώστε οι μαθητές-παιδιά μας να έχουν φυσική έκθεση, όσο αυτό είναι επιτρεπτό, στη μάθηση και σύνδεση μεταξύ τους προκειμένου να βιώνουν πραγματικές και όχι εικονικές στιγμές.
Παράλληλα, όπου αυτό δεν είναι εφικτό, φροντίζοντας θέματα εθισμού, που σίγουρα θα προκύψουν, και σε μια κοινωνική αλληλεπίδραση μέσω των social media που δε θα βασίζεται σε ένα delete που θα διαγράφει φιλίες και διαπροσωπικές σχέσεις εύκολα και άμεσα αλλά προτείνοντας την προσωπική επαφή, επικοινωνία και διάλογο.
3.Όχι σχολεία πολλών ταχυτήτων:
Η άποψή μου εδώ είναι ξεκάθαρη…να υπάρξει ισότιμη πρόσβαση σε επίπεδο παιδαγωγικών αναγκών με εναρμόνιση των πρακτικών βάση με τις ανάγκες που θα προκύψουν και το επίπεδο των μαθητών.
Ας μη ξεχνάμε πως δε μπορούμε να σταθούμε και να αξιολογηθούμε όλοι στα ίδια ερωτήματα με την ίδια ένταση.
Τα τελικά συμπεράσματα και τα επόμενα βήματα:
Η μεγάλη έκπληξη για εμάς ως οικογένεια ήταν η απόδοση της μέγιστης κοινωνικής αλληλεγγύης στο σύνολό της!
To megalontasmazi.com εύχεται στους μαθητές και τις οικογένειές τους να βγουν από όλη αυτή την περίοδο εγκλεισμού σωματικά και ψυχικά υγιής με περισσότερη γνώση, εκτίμηση και ευγνωμοσύνη για το αγαθό της ζωής!
Καλό καλοκαίρι σε όλα τα αστεράκια και χαμόγελα αυτού του πλανήτη…
