
Μου πήρε λίγο χρόνο για να μοιραστώ τις σκέψεις μου μαζί σας, κυρίως γιατί είναι πολλές οι ανησυχίες που γυροφέρνουν στο μυαλό μου και η διατύπωση αυτών μέσω του γραπτού λόγου οφείλει να είναι προσεκτική εφόσον αφορούν προσωπική άποψη.
Οι κύριες σκέψεις μου,
για τη σοβαρή κατάσταση που αντιμετωπίζει ο πλανήτης μας…
Πόσο εύκολα και γρήγορα μπορεί να ανατραπεί η αντίληψη της κανονικότητά μας και της καθημερινής μας ρουτίνας;
Σταδιακά,από το 2010 και έπειτα, οι περισσότεροι από εμάς διαφοροποιήσαμε τις καθημερινές μας συνήθειες και προτιμήσεις λόγω της οικονομικής κρίσης. Σήμερα, μέσα σε λίγους μήνες καλούμαστε να δράσουμε σε μια sos κατάσταση και οι αποφάσεις του καθένα από εμάς σε ατομικό ή οικογενειακό επίπεδο οφείλουν να ανταποκριθούν στην ανάγκη για την άμεση αντιμετώπιση του covid-19 και των συνεπειών του σε όλα τα επίπεδα.
Πόσο διαφορετική, δε φαντάζει, αλλά είναι σήμερα η ελληνική κοινωνία σε σχέση με λίγους μήνες πριν;
Σας προτείνω να κάνετε αυτή τη σύγκριση, και σε ένα φύλλο χαρτί να σημειώσετε ορισμένες σκέψεις ευγνωμοσύνης για όλα όσα έχετε απλόχερα ως δεδομένα (π.χ. τα ψώνια στο σούπερ μάρκετ, τη βόλτα σε ένα πάρκο, το κυριακάτικο τραπέζι σε γονείς ή φίλους, το γυμναστήριο και τόσα άλλα).
Αφορά σε μια απλή μέθοδο αναγνώρισης και έκφρασης ευγνωμοσύνης για όλα όσα διευκολύνουν την καθημερινότητάς μας σε όλα τα επίπεδα.Η απώλειά τους τονίζει την ουσιαστική τους σημασία για την οποία θα έπρεπε να είμαστε ευγνώμων. Δε χρειάζεται να στερηθούμε κάτι για να το εκτιμήσουμε.
Πόσο έτοιμοι ή ανέτοιμοι είναι για αυτή την αναγκαστική αλλαγή στην καθημερινότητα τους οι πολίτες του κόσμου;
Πόσο εύκολα μπορούμε να καταθέσουμε τους προβληματισμούς μας στον οικογενειακό,εργασιακό και φιλικό μας περίγυρο που θα οδηγήσουν στη συμμετοχή όλων μας στην υιοθέτηση των μέτρων προστασίας για την πρόληψη διάδοσης του covid-19;
Ο προβληματισμός κάνει τον κόσμο μας σίγουρα καλύτερο αλλά το σύνολο της ανθρώπινης ύλης, της ενέργειας και της πληροφορίας δεν επιτρέπει την τελειότητα!
In particular, oι άνθρωποι στο μέλλον θα σκεφτόμαστε σίγουρα διαφορετικά. Πόσο και προς ποια κατεύθυνση δεν μπορώ να το προσδιορίσω με ακρίβεια αλλά θα ήθελα να πιστεύω πως θα είμαστε ευγνώμων και θα λέμε ευχαριστώ πιο συχνά.
Fyi: Thank u Natassa for the title…food for thought.