
Το πνεύμα του λόγου ορισμένων ανθρώπων, η αμεσότητα του λόγου τους, η ποιότητα και η αυθεντικότητα τους μπορεί να καθορίσει αντιλήψεις, απόψεις και θεωρήσεις.
Αυτό συνέβη και σε εμένα, με αφορμή το παραπάνω βιβλίο του πατέρα Ανδρέα Κονάνου.
Απόσπασμα από το βιβλίο:
Ζακέτα είναι
να δίνεις στον άλλο την φροντίδα σου,
τη ζεστασιά & την αγάπη σου.
Ζακέτα θα πει να σε σέβομαι,
να σου δίνω ελευθερία και χώρο,
να μπορείς να αναπνέεις.
Η ζακέτα μου θέλω να σε ζεσταίνει,
μα χωρίς να σε σκάει
και να γεμίζει την ψυχή σου
εξανθήματα εξάρτησης, ανασφάλειας
και εγωιστικής διαχείρισης.
Είναι δύσκολο τελικά
να ντύνεις τον άλλο
με ρούχα που του ταιριάζουν,
με χρώματα που του πάνε,
με υλικά φιλικά στο κορμί του.
Πρέπει να είσαι πολύ «Χριστός»,
για να το κάνεις σωστά όλο αυτό!
Αλλιώς,
μπορεί να νομίζεις ότι ντύνεις,
μα στην πραγματικότητα
να ξεγυμνώνεις τον άλλο
από το πολύτιμο χιτώνα
της προσωπικής αξίας και ελευθερίας του
και να εισπράττει τις κινήσεις σου
ως βέβηλη παραβίαση,
ασέβεια και προσβολή.
Θέλω να μοιραστώ μαζί σας αποσπασματικά ορισμένες τοποθετήσεις του συγγραφέα που συνέλαβαν στο να υιοθετήσω έναν αέρα ελευθερίας στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών μου:
- ευτυχισμένοι γονείς είναι οι ερωτευμένοι γονείς.
- το μεγαλύτερο επίτευγμα είναι να κάνεις ένα παιδί.
- τι θέλει ένα παιδί από τους γονείς του; Να το αφήσουν ήσυχο, όχι από την αγάπη τους, από τις ανασφάλειες τους, τα ελαττώματά τους και τη φορτικότητα τους.
- όταν οι γονείς κοιτάζουν το παιδί τους μέσα στα μάτια είναι έρωτας…με την έννοια της επιβεβαίωσης της αξίας του, την πίστη στην αξία του και την ταυτότητά του.
- τα όρια αποτελούν ένα πλαίσιο ζωής. Το παιδί, όμως, θέλει να μεγαλώσει με το δικό του τρόπο…γονείς θυμηθείτε πως συνταξιδεύουμε απλά στο ίδιο βαγόνι για λίγα χρόνια, μετά θα αλλάξουμε.
- μαμά/μπαμπά…αν σε πιάσει κρίση πανικού ή βρίσκεσαι σε κατάσταση έντασης, φάε ένα γλυκό ή κοιμήσου. Κάνε αυτό το δώρο στο παιδί και την οικογένειά σου. Το παιδί θέλει έναν ήρεμο γονέα. Η ευχάριστη ατμόσφαιρα είναι θεραπευτική για όλους.
- μάθε στο παιδί σου πως αν μέσα του δεν είναι καλά, και στον παράδεισο, μπορεί να κινδυνεύει.
- οι γιαγιάδες πρέπει να ακούγονται και μέσα από τη σιωπή τους. Η προτεραιότητα είναι στη νέα γενιά. Αυτή η ευελιξία από τη μεριά τους είναι απαραίτητη.
- να ρωτήσει ο καθένας μας τον εαυτό του…”το παιδί μου με θέλει;…θέλει να γυρίσει στο σπίτι ή αργεί επίτηδες να επιστρέψει;”
- λόγω της απειρίας και της αγνωσίας τους οι γονείς δεν αναγνωρίζουν το χάρισμα του παιδιού τους, εκεί δηλαδή που θα πετύχει.
- όλοι είμαστε αναγκαίοι και σπουδαίοι.
- η υπερπροστασία οδηγεί στο ψυχικό ευνουχισμό και κρύβει δικές μας ενοχές από ότι μας έχει λείψει.
- πως μιλάς σε ένα 6χρόνο για το Θεό; Δε χρειάζονται λόγια. Μέσα από αυτό που εκπέμπουν οι γονείς…το φωτεινό, το ιερό, τις πράξεις αγάπης τους, περνάει το μήνυμα του υπερφυσικού…
Γονείς να είστε φως!
Ευχαριστώ ιδιαιτέρως τη φίλη μου την Κυριακή από το όμορφο νησί της Αίγινας που με έφερε σε επαφή με τον πατέρα Ανδρέα Κονάνο και διδάχτηκα να με ενδιαφέρει ο εαυτός μου να είμαι εγώ, και στην καθημερινότητά μου να αναρωτιέμαι…
“Εσύ ήσουν εντάξει;”
Υγιές σημάδι!
@megalonontasmazi.com