Έχετε σκεφτεί τι παράδειγμα, όσον αφορά στις διατροφικές συνήθειες, θέλετε να δώσετε στα παιδιά σας;
Πόσο βοηθά ή όχι η συμμετοχή των παππούδων σε αυτό το παράδειγμα;
Πόσο λάθος είναι η αντίληψη που δημιουργείται στα παιδιά ότι οι παππούδες και οι γιαγιάδες δείχνουν την αγάπη τους με τα γλυκίσματα που τους δίνουν;
Η σωστή και επιτρεπτή συμπεριφορά πρέπει να ενισχύεται ή να επιβραβεύεται με τη ζάχαρη;
Πως διαχειριζόμαστε τέτοιου είδους ερωτήματα;
1.Με την αυτοκριτική μας, ως γονείς ή/και σύντροφοι, όσον αφορά στην προσωπική μας κατανάλωση σε γλυκίσματα και στον άμεσο περιορισμό τους σε συχνότητα και ποσότητα.
2.Καθορίζουμε μια συγκεκριμένη ημέρα της εβδομάδας ως ημέρα γλυκίσματος και ενημερώνουμε και τους παππούδες.
3.Μιλάμε με τους παππούδες – πιθανούς ενόχους – προκειμένου να κατανοήσουν ότι η μια σοκολάτα όντως δε βλάπτει τα παιδιά (γιατί αυτή είναι η συνήθης απάντησή τους) παράλληλα τονίζοντάς τους ευγενικά και με αγάπη “παρακαλούμε πολύ να περιοριστείτε όντως σε αυτή τη μια σοκολάτα την εβδομάδα και μόνο”.
4.Το γλύκισμα το τρώνε πάντα μετά το κανονικό τους φαγητό.
5.Και αφού φάνε το γλύκισμά τους δε σχολιάζουμε σχετικά, τα αφήνουμε να το απολαύσουν και δε τα γεμίζουμε με ενοχές!
Το παιδί τρώει γλυκά συνέχεια και σαχλαμάρες από τη γιαγιά! Τι κάνουμε;