Τα Σκανδιναβικά εκπαιδευτικά συστήματα είδαν τα θετικά αποτελέσματα που είχαν η μάθηση σε εξωτερικό περιβάλλον και οι περίπατοι στη φύση για τους μικρούς μαθητές, οπότε τα σχολεία του δάσους και της φύσης (Forest Nature Schools–FNS) άρχισαν να γίνονται ιδιαίτερα δημοφιλή και είναι από τα πλέον αναγνωρισμένα και η προσέγγισή τους έχει αποκτήσει δυναμική εδώ και πάρα πολλά χρόνια.
Στις χώρες αυτές, λόγω των πολλών αστικών περιοχών με δάση, συνηθίζεται τα παιδιά να περνούν πολύ χρόνο έξω παίζοντας και μαθαίνοντας για το φυσικό περιβάλλον.
Στη Δανία, όταν άνοιξαν τα σχολεία μετά το πρώτο κύμα της πανδημίας, τον περασμένο Απρίλιο, ο πρωθυπουργός προέτρεψε τους δασκάλους να επιτρέπουν όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο σε εξωτερικούς χώρους, ως μέτρο προφύλαξης κατά της εξάπλωσης του ιού.
Στη Νορβηγία, επίσημοι εκπρόσωποι από το χώρο της εκπαίδευσης και της υγείας έδωσαν παρόμοιες συστάσεις ώστε τα μαθήματα να πραγματοποιούνται έξω από τις τάξεις.
Η Ένωση Σχολείων του Δάσους (Forest School Association) στο Ηνωμένο Βασίλειο ορίζει τα σχολεία του δάσους ως μια «μέθοδο μάθησης που βασίζεται στην κουλτούρα της υπαίθρου όπου οι μαθητές μαθαίνουν μέσω παιχνιδιού, εξερεύνησης και ανάληψης κινδύνων ώστε να αναπτυχθεί η προσωπική αυτοπεποίθηση και να ενισχυθεί η αυτοεκτίμηση μέσα από την αλληλεπίδραση σε ένα φυσικό περιβάλλον».
Σύμφωνα με τον ιδρυτή του αντίστοιχου Συλλόγου Εκπαιδευτικών, «η ανάληψη κινδύνων κρίνεται απαραίτητη στη διαδικασία μάθησης, διότι δίνει στους μαθητές περισσότερη ελευθερία να κάνουν λάθη, σε αντίθεση με την παραδοσιακή μέθοδο μάθησης, όπου τα λάθη τιμωρούνται. Οι μαθητές, λοιπόν, μαθαίνουν από τα λάθη τους, αισθάνονται λιγότερο πιεσμένοι αλλά και πιο ευτυχισμένοι».
Στα σχολεία του δάσους και της φύσης (FNS) δίνεται λιγότερη έμφαση στα διαγωνίσματα και τις βαθμολογίες, ωστόσο από μελέτες που έχουν πραγματοποιηθεί για τα FNS, προκύπτει ένα εύρος πιθανών θετικών αποτελεσμάτων:
- Οι μαθητές τείνουν να πετυχαίνουν καλύτερες επιδόσεις στα μαθηματικά, την ανάγνωση, την ακρόαση, την κριτική σκέψη και τη γραφή.
- Οι μαθητές παρουσιάζουν υψηλότερα κίνητρα για συμμετοχή ενώ ταυτόχρονα βελτιώνεται η συγκέντρωση και αυξάνεται η δημιουργικότητά τους.
- Οι μαθητές έχουν την ευκαιρία να διαφύγουν τις επιπτώσεις της καθιστικής ζωής αφού κινούνται περισσότερο στη διάρκεια της ημέρας.
- Παρόλο που στην αρχή φαίνεται δύσκολο, επειδή τα παιδιά παίζουν μαζί πιο συχνά, κοινωνικοποιούνται πιο γρήγορα και πολύ περισσότερο από ό,τι στην τάξη.
“3 πράγματα χρειάζονται για την εκπαίδευση:
φύση, μάθηση και άσκηση”
Αριστοτέλης
Αν σας άρεσε αυτό το άρθρο διαβάστε επίσης
πηγή:advendure.com