| Δ | Τ | Τ | Π | Π | Σ | Κ |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | ||||||
| 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
| 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
| 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
| 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
| 30 | 31 | |||||
Είναι πολύ δύσκολο να ζεις με τον αυτισμό… ειδική αγωγή, λογοθεραπείες, εργοθεραπείες, υποστήριξη μέρα και νύχτα. Και κάθε μέρα, κάθε νύχτα, κάθε δευτερόλεπτο της πορείας, μάχες συναισθημάτων.
Μάχες που άλλοτε κερδίζονται και άλλοτε χάνονται. Στην αρχή προσπαθείς να τον εξαφανίσεις, και όταν συνειδητοποιήσεις ότι αυτό είναι ανέφικτο, προσπαθείς να μαζέψεις τα κομμάτια σου καταβεβλημένος και κουρασμένος ώστε απλά να βαδίσεις μαζί του.
Ο αυτισμός θέλει παρατήρηση. Μόνο αυτό. Σε μεταμορφώνει σε ντετέκτιβ…γίνεσαι ένα λαγωνικό που μυρίζεται τους κινδύνους. Γίνεσαι ένας στρατιώτης τόσο έμπειρος στην αποκωδικοποίηση συμπεριφορών που καταφέρνεις να λύσεις προβλήματα ενώ άλλοι πνίγονται σε μια σταλιά νερό…
Μαθαίνουμε στα παιδιά μας πως μοιραζόμαστε τα συναισθήματά μας με ανθρώπους που εμπιστευόμαστε και δε τα πιέζουμε να μας πουν πως νιώθουν αν δεν θέλουν…
Τα συναισθήματα άλλωστε μπορούμε να τα εκφράσουμε με πολλούς διαφορετικούς τρόπους! Να τα πούμε, να τα ζωγραφίσουμε, να τα τραγουδήσουμε, να τα χορέψουμε…
Αφήνουμε, λοιπόν τα παιδιά μας να εκφραστούν και προσπαθούμε να καταλάβουν τι θέλουν να μας πουν…γονείς μη προσπερνάτε τα σημάδια από κάθε τι που αφήνουν τα παιδιά σας ως αποτύπωμα στην καθημερινότητά τους γιατί θα το βρείτε σίγουρα μπροστά σας στο άμεσο μέλλον…
Ο αυτισμός είναι ένας πόλεμος συνεχής. Δεν τον νικάς ποτέ, αλλά μπορείς να ζήσεις μαζί του με ανακωχή, πώς…Η απάντηση δεν μπορεί να είναι παρά μόνο μία. Αγάπη και μόνο Αγάπη για το παιδί. Μαζί θα ξεπεράσουμε όλα τα εμπόδια, γιατί αυτά τα παιδιά αξίζουν το καλύτερο.
Για τον Α…❤
Σχεδόν κάθε παιδί βιώνει τον πόνο της απόρριψης από τους φίλους του σε κάποια φάση της ζωής του.
Επειδή, όμως, πρόκειται για κάτι πραγματικά επώδυνο ως γονείς πρέπει να είμαστε ανοιχτοί, διαθέσιμοι και ήρεμοι για να ακούσουμε το παιδί μας έτσι ώστε να νιώσει το σπίτι του ως ένα ασφαλές καταφύγιο.
Τι οφείλουμε, όμως, ως γονείς να κάνουμε προκειμένου να αντιμετωπίσει το παιδί μας την απόρριψη από τους φίλους του;
1. Όταν βιώσει την απόρριψη από ένα φίλο του ή μια παρέα φίλων πρέπει να μάθει να μην υποχωρεί αλλά να την επεξεργάζεται. Ως γονείς, ο ρόλος μας, δεν είναι να διορθώσουμε τα συναισθήματά του, αλλά να διευκολύνουμε τη διαδικασία επεξεργασίας τους, δηλαδή να το ακούσουμε και να ρωτήσουμε πως μπορούμε να σταθούμε δίπλα του.
2. Να μη δίνουμε εμείς τη λύση.Αν μιλήσουμε για παράδειγμα εμείς στους φίλους του, δε θα έβρισκε τη λύση, και αυτό θα συνέχιζε επ’ άπειρον γιατί ακόμα και όταν δε θα ήμαστε κοντά του πάντα θα αναζητά σε κάποιον άλλον βοήθεια.
το καλύτερο λοιπόν πράγμα που μπορεί ένας γονιός να κάνει για το παιδί του είναι να είναι δίπλα του στις πιο δύσκολες στιγμές για να του μάθει πως να είναι δυνατό συναισθηματικά προκειμένου να αντιμετωπίζει τις προκλήσεις μόνο του.
